คุณเชื่อเรื่องของ พรหมลิขิต หรือเปล่า

คุณเชื่อเรื่องของ พรหมลิขิต หรือเปล่า



ตัวผมเองเชื่อเรื่องนี้แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง

มันอาจจะไม่ได้เป็นไปตามพรหมลิขิตซะทั้งหมด

เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง เกิดขึ้นจากใจของเราเอง

โดยเฉพาะเรื่องของความรัก...ในความรู้สึก



ส่วนตัวของผมความรักคือ...

คำที่ให้ได้ทั้งความอบอุ่น และความทุกข์ใจในเวลาเดียวกัน

แต่ความทุกข์ที่เกิดจากความรัก มันเป็นทุกข์ที่ทุกคนเต็มใจ

จะให้มันเป็นไป...เป็นสิ่งที่ไม่อาจห้ามได้

หลายคนเชื่อว่าเวลาอาจจะเป็นตัวกำหนด

ทุกสิ่งทุกอย่างในความรู้สึก

แต่จริงๆ แล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้น

อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับเวลาเลย

บางอย่างอาจใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ได้

แต่กับบางคนความรู้สึกในเรื่องของความรัก

เวลาไม่อาจจะทำให้เปลี่ยนแปลงได้ แม้ว่านานแค่ไหน

ความรักที่เกิดขึ้นจากอารมณ์ชั่ววูบ

บางครั้งมันอาจจะไม่ได้เป็นเช่นนั้น

อารมณ์ชั่ววูบนั้นอาจจะเป็นรักที่ยั่งยืนได้

มันขึ้นอยู่กับจิตใจของคน 2 คนที่รักกัน



จริงอยู่ที่ว่าคนเราถ้าจะรักกัน ต้องยอมรับกันและกันให้ได้

นั่นก็คือ จะต้องเป็นตัวของตัวเอง

แต่ผมไม่คิดเช่นนั้น...เพื่อคนที่ผมรักแล้ว

ผมยอมที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างได้เพื่อเธอ

เพราะการเปลี่ยนตัวเราเองบางทีมันก็ไม่ได้เป็นผลเสีย

มันอาจจะทำให้เราดีขึ้น หรืออาจจะแย่ลง . . .

แต่มันเป็นความต้องการของความรู้สึกในส่วนลึกที่สั่งออกมาจากหัวใจ



รักคือการให้ รัก...อาจจะไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง

แต่มันก็สามารถเปลี่ยนคนๆ หนึ่งไปได้อย่างแน่นอน

คุณเคยมีความรู้สึกเดียวกับผมบ้างไหม. . .

สักวันถ้าคุณเจอคนที่คุณรักเค้าแบบจริงจัง

คุณอาจจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อเค้าก็ได้

ฉันได้เรียนรู้ว่า...

ฉันได้เรียนรู้ว่า..
บทความ รักๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ สติสัมปชัญญะนั่นเอง
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การฟังเพลงเบาๆ ในยามที่เราเศร้าโศกนั้น
ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณหาเงินได้มากขึ้นได้ แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้ เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตาย
ยามเมื่อท่านจากไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า… อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป มันอาจจะกลายเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อม
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การได้รักและถูกรักเป็นความรื่นรมย์อันยิ่งให่ที่สุดในโลก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณอาจรักใครบางคน ทั้งๆ ที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง นั่นคือความเมินเฉย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ความเอื้ออาทรนั้นสำคักว่าความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรูกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่นให้แก้ปัหาของฉันได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ
หรือ ใช้มันเป็นพลัง ทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากต้องการคำตอบที่ดี ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ระดับความมั่นใจในตัวเองของคนๆ หนึ่ง จะเป็นตัวบอกของระดับความสำเร็จของเขาด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… อาจจะมีใครที่รักคุณอย่างจริงจังอยู่ก็ได้ เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกให้คุณรู้ได้อย่างไร
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ในที่สุดแล้ว ผู้รับจะเป็นผู้แพ้ และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น ต้องการการฝึกฝน
ฉันได้เรียนรู้ว่า… คนเราไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้ โดยไม่รู้จักการลงมือทำ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผย คือ อย่าหมดความกระตือรือร้นที่จะพบพาผู้คน
และสถานที่ใหม่ๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อยไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… สิ่งดีๆ นั้น มักจะเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การจากเพื่อนที่ใกล้ชิดที่สุดนั้น เป็นเรื่องยากกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้มาก
ฉันได้เรียนรู้ว่า… การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น ทำเมื่อไหร่ก็ไม่สาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า… ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้ หากปราศจากเพื่อน

ฉันได้เรียนรู้ว่า…
การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น
คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน

ฉันก็เป็นได้แค่ .. บางคน

ฉันก็เป็นได้แค่ .. บางคน

เข้าใจนะ . . ที่เธอจะไปในวันนี้
ก็รู้ดี .. อยู่ด้วยกันไม่ใช่เพราะรัก
เธอเพียงแค่อยากมี .. บางคน .. ใกล้ๆ
และค้นหา .. ใครสักคน .. ตัวจริง
อวยพรให้เธอโชคดี .. แม้น้ำตาจะท่วมใจ
คนสุดท้ายของเธอ .. คงไม่ใช่ฉัน
ฉันเป็นเพียงแค่ .. บางคน .. ที่เธอเดินผ่านมาเจอ
ยืนยันว่าไม่เคยเสียใจ .. ที่ได้เป็น "บางคน"
แค่ได้รัก .. ได้มีเธออยู่ข้างๆ .. ชั่วเวลาหนึ่ง
เท่านั้นก็คุ้มค่า .. สำหรับหัวใจฉัน
แค่ได้เป็น .. บางคน .. ที่รักเธอก็พอ

แต่ขอได้ไหม .. ก่อนจะไป
สัญญากับ .. บางคน .. คนนี้ที
วันไหน .. หากไม่มีใคร
กลับมาหา .. บางคน .. คนนี้ได้ไหม

รู้เอาไว้นะว่ายังมี .. บางคน .. รอเธอ
พร้อมทั้งหวังลึก-ลึก .. ว่า "บางคน"
.. จะได้เป็น "ใครคนนั้น" .. ของเธอ

จุดจบ . . . ของเธอและเขา

จุดจบ . . . ของเธอและเขา


ที่ผ่านมา . . มีหนึ่งชีวิต ที่เธอได้ทุ่มเทความรัก

ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้กับ “ผู้ชาย” คนหนึ่ง

โดยที่เธอไม่เคยคิดถึงตัวเองและผลกระทบที่ตามมา

เธอคิดเพียงแต่ว่า ณ วันนี้ขอแค่มีเขาก็เพียงพอแล้ว

ถึงแม้เขาคนนั้นจะ ดุด่า โหดร้าย ทุบตีแค่ไหน . .ก็ไม่เป็นไร

เธอก็ยอมรับมันได้ . . ขอเพียงมีเขาอยู่ใกล้ๆ ก็เป็นพอ

แต่แล้วมาวันหนึ่ง . . .

สิ่งที่เธอปรารถนา และหวังให้เขาอยู่คู่กาย . . มันก็ล่มสลายลง

เธอได้แต่คิดว่า . . .

ที่ความรัก ล่มเป็นเพราะเขาคนเดียวเท่านั้น

เขาแอบไปมีคนใหม่ โดยไม่สนใจเธอเลย. .

แต่ทั้งหมด ที่คบกันมา . . .

เธอไม่เคยคิดเลยว่า มันเป็นเพราะเธอด้วย

เธอเงี่เง่า ทำตัววุ่นวาย น่ารำคาญจนเกินไป

เขาพูดอะไรก็ไม่เคยฟัง . .

มันจึงมีจุดจบเช่นนี้

วันนี้ . . เธอได้แต่เฝ้ารอ สักวันเขาจะกลับมา

แต่ความหวังที่รอ ก็ไม่เห็นว่าเขาจะกลับมาสักที

ในตอนนี้ เธอก็ได้แต่นั่งคิดก็นึกเสียดาย ว่า . . .

"ฉันน่าจะทำตัวเฉยๆ บ้าง . . . เราจะได้คบกันอีก

บางครั้งฉันจะตัดใจ แต่ก็ทำไม่ได้

นั่นคงเป็นเพราะที่ผ่านมาฉันรักเธอมากมาย

และปัจจุบันฉันก็ยังคงรักเธออยู่นั่นเอง

ความจริงถ้าฉันรักเธอแล้ว . .

ฉันก็น่าจะให้อภัยเธอได้

แต่ วันนี้ ฉันมาคิดได้ก็สายไปเสียแล้ว

กับการที่เราจะกลับมารักกันได้อีกเหมือนเดิม. . . "

จากใจ . . . ให้ใครคนนั้น

จากใจ . . . ให้ใครคนนั้น
นี่แหละ . . . คนโง่

ที่รักเธออย่างโงหัวไม่ขึ้น

ทุ่มเท . . . ทุ่มใจ . . . ทุกวันคืน

ผลตอบแทนกลับขมขื่น . . . ปวดร้าวใจ

เธอมันคนฉลาด . . .ส่วนฉันก็ฉลาดน้อยไปหน่อยใช่ไหม

ฉันเห็นเธอมีค่า . . . แต่ค่าของฉัน เธอไม่มีเลยในจิตใจ

กว่าจะรู้ก็สายเกินไป . . . เกินกว่าจะดึงหัวใจกลับมาทัน

คนที่เธอรัก . . . คนนั้น

ปล่อยให้เธอเหงา . . . ในวันนี้

กี่ครั้งที่เธอร้องไห้ เขาไม่ไยดี

ความรักที่เธอมี . . . ก็เหมือนฉัน ที่ภักดีในหัวใจ

คนที่รักเธอ . . . คนนี้

เป็นได้แค่คนหวังดี . . . ใช่มั้ย

เธอไม่เคยเหลียวแล . . . แม้เสี้ยวใจ

แต่ฉันก็ยังรักเธอต่อไป . . .

แม้ต้องใช้กำลังใจอย่างหนัก

คนที่เธอรัก . . . กับคนที่รักเธอ

หากยังพลั้งเผลอ เลือกคนที่เธอรัก

เรื่องราวต่อไปคงเดาได้โดยประจักษ์

ร้องไห้เพราะคนที่เธอรัก . . . ซบบนตักคนที่รักเธอ

จะมีแค่ฉันหรือเปล่า

จะมีแค่ฉันหรือเปล่า
ที่เงียบเหงาอ้างว้างไม่มีใคร
มองหาคนเคียงข้างก็ไม่เห็นใคร
รู้สึกว่าทําไม....มันเหงาจัง
แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ
เพราะฉันก็ยังคือ " ฉัน "
มีความสุข...ยิ้มได้
โดยไม่ต้องมีใครมาผูกพัน
รู้สึกเพียงว่าสักวัน
" เขาคนนั้น " ก็ต้องมา

นิยามแห่งรัก

นิยามแห่งรัก

ใน " นิยามแห่งรัก "
มีมากมายร้อยพันที่เราได้ขีดเขียน..รังสรรค์แต่งแต้ม..ขึ้นมา
ของคนโน้น....เป็นอย่างนี้
ของคนนี้....เป็นอย่างนั้น
" ความรัก "..คือ....
คือ อะไรก็ย่อมแล้วแต่เราอยากจะให้เป็น
" ความรัก "..ไม่มีเหตุผล....
เคยกันบ้างไหม..ที่รักใครสักคน..โดยที่ไม่รู้สาเหตุ..โดยที่ไม่เหตุผล
ก็..ฉันรักของฉัน..ยังไงก็จะรัก..ใครจะทำไม....
" ความรัก "..ทำให้ใครบางคนรู้สึกดี..อิ่มเอม..เต็มตื้น..สุขใจ....
มีความหวังกับร้อยความฝัน..ไม่เดียวดาย..ไม่อ้างว้าง....
แต่ " ความรัก "....
กลับทำให้ใครบางคนร้อนรุ่ม..กระวนกระวาย..สับสน..
เหมือนคนที่หาทางออกให้กับตัวเองไม่เจอ


บางคน..พอใจที่จะมี " ความรัก "..ขอได้แค่ " แอบรัก "
มีความสุขกับภาพพระจันทร์บนผืนน้ำที่สวยงาม
มีความสุขกับเงาหมอกควันลางๆที่ราวกับว่าจะเอื้อมมือคว้าจับได้
แต่ในความเป็นจริง..สิ่งเหล่านี้..เอื้อมมือคว้าเท่าไหร่ก็ไม่มีวันได้สัมผัส..ไม่มี....

บางคน..พอใจที่จะหยุด และ จบความสัมพันธ์แบบนี้
ทั้งนี้ทั้งนั้นเพื่อคนอีกคน หรือ เพื่อตัวเอง
ยอมที่จะ " เจ็บปวด "....
ยอมที่จะ " ร้าวรานใจ "....เพียงลำพัง
แต่ " ความรัก "..ใช่ว่าจะจบลง..หรือ..สิ้นไป
เพราะนี่....เป็นแค่การเริ่มต้นของ " การมีความรัก "
เป็นการเรียนรู้ที่จะก้าวไป....นี่เป็น " แรกก้าว "
เป็นการยอมรับสภาพ..บางอย่าง..สู่การ " ย่างก้าว "
นี่ใช่ไหม....บางเสี้ยวอณูของ " ความรัก "
ความรักเป็นเรื่องของความรู้สึก
คนเราไม่สามารถสั่งใจให้รู้สึก
อย่างนั้น อย่างนี้ กับใครได้
หากใจไม่รัก .. ก็ .. คือ .. ไม่รัก
และ .. หากใจรัก ..
ก็คงบอกความรู้สึกว่า ..
ไม่รัก .. ไม่ได้
ไม่มีคำว่า "ถูก" หรือ "ผิด"
ในเรื่องของความรัก
ความถูกผิด มันอยู่ที่ ..
เราซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของเรามากน้อยแค่ไหน

ความรักกับรถเมล์

ถูกใจ Like เลย

ความรักกับรถเมล์
บางป้าย...ก็ก็เงียบเหงาพิกลยังไงไม่รู้

บางป้าย...ก็จอแจด้วยผู้คน

บางคน...รอจนชั่วชีวิตก็ยังไม่มา

บางคน...รอแป๊บเดียวก็ได้ขึ้น

บางคน...ขึ้นแล้วถึงรู้ว่าขึ้นผิดคัน

บางคน...ขึ้นครั้งแรกก็ขึ้นถูก

บางคน...ขึ้นๆลงๆหลายรอบกว่าก็จะขึ้นถูกคัน

บางคน...นั่งไปถึงป้ายสุดท้ายถึงจะรู้ว่าขึ้นผิดคัน

เคยถามใจตัวเองรึเปล่า ทำไมคนที่รักกัน ถึงต้องทำร้ายกันด้วย

ถ้าลองสังเกตกันดีๆ คุณผู้อ่านจะเห็นว่า ไม่มีคู่รักคู่ไหนในโลกหรอก

ที่ไม่เคยผ่านช่วงหายนะ ทะเลาะเบาะแว้งกัน

หรือกระทั่งทำร้ายจิตใจซึ่งกันและกัน แม้บางทีที่ทำไปน่ะ

ไม่ได้ตั้งใจเลยก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญเผยว่า

คนที่รักกันนี่แหละมีโอกาสทำร้าย ไม่ว่าจะเป็นจิตใจหรือร่างกายกัน

ได้ง่ายกว่าคู่ที่เป็นเพื่อนหรือคนรู้จักซะอีก ถามว่า ทำไมถึงเป็นอย่างนี้?

ไม่ยากนะถ้าจะตอบว่าก็ คนรักกันน่ะ ใกล้ชิดกันมากเกินไป

จนบางทีเราก็นึกไปเองว่า คนที่เรารักคงจะคิดอะไรคล้ายๆ กับเรา

ทั้งที่ไม่ใช่เลย ไม่มีอะไรในโลกจะมาพิสูจน์ได้หรอกว่า

คนที่รักกันสองคนจะคิดเหมือนกัน ทำอะไรเหมือนกัน

มีความสุขหรือแม้แต่ทุกข์เท่ากัน





ซึ่งเหตุผลนี้เองที่อาจจะทำให้คุณมองข้ามความรู้สึกของคนรักของคุณไป

เพราะฉะนั้น ถ้าเขาตวาดแว้ดใส่คุณ หรือทำอะไรขัดอกขัดใจขึ้นมาเมื่อไหร่ละก้อ

ขอให้ท่องนะโมไว้ว่า

เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำอย่างนั้นกับคุณจริงๆ

เลยให้ตายเถอะ แต่ที่พลาดไปก็เพราะลืมตัวชั่วคราว เสียสติชั่วขณะ

ลืมว่า ถ้าเราทำอย่างนี้ออกมา แล้วอีกฝ่ายจะรู้สึกอย่างไร

มันก็เหมือนคนอยู่กันจนชิน ก็เลยเผยธาตุแท้ออกมานั่นแหละ

มองในแง่ดีซิ นี่แหละคือตัวจริงที่เราจะอยู่ด้วย

อย่างน้อยเค้าก็หมุนให้คุณดู 360 องศาแหละน่า

เพราะฉะนั้น จำไว้ว่า

1. อย่าโกรธ ถ้าเขาเผลอปากร้ายกับคุณ

2. อย่าเคือง ถ้าเขาปฏิเสธว่า ไปรับคุณที่ที่ทำงานไม่ได้

3. อย่าร้องไห้

ถ้าเขาปันใจออกนอกลู่นอกทางไปบ้าง เพราะสุดท้าย

หากเขารักเราจริง เขาต้องกลับมาตายรังอยู่ดี

แต่... ถ้าเขาหมดรักเมื่อไหร่ ต่อให้เอาพญาช้างมาฉุดให้อยู่

เขาก็จะไปจนได้ เชื่อไหมล่ะ.

ถึงตอนนี้ก็อยากจะบอกว่าคนรักกันอยู่ใกล้ชิดกัน แน่นอนย่อมเป็นสิ่งที่ดี

แต่พึงระวังไว้ว่าการอยู้ใกล้ชิดกันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งไม่ควรมองข้ามความรู้สึกกันมากเท่านั้น

ชีวิตเราก็เท่านี้แหละนะครับ มีคนรักใกล้ตัวกันขนาดนี้ ก็อย่าได้ทำร้ายกันเองเลย

ความรักกับความใส่ใจ

ความรักกับความใส่ใจ

ถูกใจ Like เลย

ความใส่ใจไม่ใช่ความมีน้ำใจอย่างเดียว หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย หากคนรักของคุณทำอะไรสักอย่างเพื่อคุณด้วยความตั้งใจ แต่คุณกลับไม่ชอบมัน คิดให้ดีก่อนที่จะพูดออกไป ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย หากคุณทะเลาะกับคนรัก แต่แล้ววันรุ่งขึ้น...คนรักของคุณยังโทรมา แสดงความเป็นห่วงเป็นใยในเรื่องต่างๆเหมือนทุกๆวัน ..ทั้งๆที่ยังไม่หายโกรธนั่นแหละเรียกว่า..ความใส่ใจ หากคนรักของคุณยอมสละเวลา..ทำบางสิ่งบางอย่างเอาไว้ทีหลัง..เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอนั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ ความเกรงใจเป็นสิ่งที่ดี..และเป็นบ่อเกิดความสัมพันธ์อันยั่งยืน คุณเห็นไหมหละว่า...ไม่ยากเลยที่จะแสดง ความใส่ใจ ต่อใครสักคน เพียงแต่วันนี้ คุณใส่ใจคนที่คุณรักแล้วหรือยัง....

“ความรัก” ทำให้คุณเปลี่ยนแปลงอย่างไร?

“ความรัก” ทำให้คุณเปลี่ยนแปลงอย่างไร?

ถูกใจ Like เลย

“ความรัก” บางทีก็ทำให้ใครบางคนแอบยิ้มคนเดียวได้...ทำให้ได้ รู้จักคำว่า “ความคิดถึง” ว่าเป็นยังไง... แถม “ความเหงา” ก็ยังเข้ามาเยือนแบบไม่รู้ตัวอยู่บ่อยๆ... เพื่อนชอบทักว่าดูสดใสขึ้น... และอะไรต่อมิอะไรที่คุณดูเปลี่ยนแปลงไปอีกเพียบ!! แต่เชื่อว่าสิ่งหนึ่งที่คนกำลังมี “ความรัก” ต้องเป็นคือ การคิดทำอะไรดีๆ เพื่อทำให้คนที่เรารักมีความสุข (จริงมั้ย)

ไม่ว่าจะเป็นอยากดูแล คอยเอาใจ อยากไปหา (ประมาณว่าห่างกันไม่ถึง 10 นาที เหมือนไม่เจอกันเป็นปีว่างั้น) อยากอยู่ใกล้ๆ อยากช่วยเหลือทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ แม้บางครั้งจะเหนื่อยและลำบากบ้างก็ยอม ฯลฯ

ที่ว่ามาทั้งหมดนั่นเป็นเพียงส่วนน้อยที่ใครๆ ย่อมเคยผ่านมันมาแล้ว หรือบางคนก็กำลังทำสิ่งเหล่านั้นอยู่ ก็แหม... ว่าด้วยเรื่องของ “ความรัก” เนี่ยมันมีอิทธิพลเกินกว่าจะคาดคิดนะ “ความรัก” สามารถทำให้เราทำอะไรได้หลายๆ อย่าง (อย่างที่ไม่คิดว่าจะทำได้) ส่วนจะแตกต่างกันยังไงก็แล้วแต่พฤติกรรมของแต่ละคนไป เพียงแต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ การทำให้คนที่เรารักมีความสุข (ถูกต้องนะคร้าบ...) ว่าแต่คุณล่ะ การมี “ความรัก” ทำให้คุณเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง?

อ๊ะๆ อย่างเถียงเด็ดขาดว่าคุณไม่เคยแอบยิ้มคนเดียวเพราะ “คิดถึง” เค้าคนนั้น อิอิ...

แอบรักเพื่อน

ถูกใจ Like เพจให้ด้วยนะค่ะ

เพื่อน คือ ... คนที่ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็รักกันได้

ไม่ต้องเห็นกันทุกวัน ... ก็รักกันได้

ไม่ต้องหวานใส่กัน ... ก็รักกันได้

แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว ... เป็นเพื่อนกันไม่ได้

เพราะเพื่อน ...

ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่ ... อย่างคำว่า ... พ่อแม่

ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่ ... อย่างคำว่า ... แฟน

แต่เกิดจาก ...

การกระทำซึ่งกันและกัน

จะอยู่หรือไป ... ใช้ "ใจ" เป็นเกณฑ์

จะอีกกี่นาน ... เพื่อนก็ยังเป็นทั้งรอยยิ้ม

และเสียงหัวเราะที่ไม่มีวันเลือนหาย

เพื่อนคือคนที่เรามั่นใจ อยากไปหาที่สุด

ไม่ว่าจะในยามทุกข์หรือยามสุข

เพื่อนคือคนที่เราไม่ต้องนอนร้องไห้

คอยโทรศัพท์ทั้งคืน ... เพื่อนก็โทรมาหา

ฐานะ ... ไม่ใช่ตัววัดว่าใครเหมาะจะเป็นเพื่อนใคร

หน้าตา ... ไม่ใช่มาตรฐานว่าใครควรจะเป็นเพื่อนใคร

แต่น้ำใจ ... จะเป็นเครื่องชี้ให้เรารู้ว่า

ใครที่ควรจะเป็นเพื่อนเรา

เพื่อนคือ ... คนที่แอบมาปรุงแต่งชีวิตเรา

ซะจนกลายเป็นอาหารจานแปลก

มีทั้งหวาน ขม อมเปรี้ยว

เดี๋ยวเติมความห่วงใย เดี๋ยวใส่ความรัก

หมักความผูกพันจนได้ที่

สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารจานดี ที่ไม่มีผักชีโรยหน้า

แต่ว่าเติมความจริงใจได้จนเต็มจาน

เพื่อน ... ก็เหมือนเสื้อตัวเก่ง

ที่เราจะหยิบมาใส่ทุกครั้งที่เราต้องการความมั่นใจ

และเมื่อพ้นเวลานั้นไป ...

เสื้อตัวนี้ก็ยังแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบเดิมเสมอ

เหมือนกับเพื่อนที่จะอยู่กับเราในวันที่เราไม่สบายใจ

เธอ... ผิดแล้ว

เธอ... ผิดแล้ว

ถูกใจ Like แฟนเพจให้ด้วยนะค่ะ

ในวันที่เธอคิดว่าเธอจะรอดพ้น แต่ฉันกลับผูกเธอไว้แน่นหนา ในขนาดที่เธอคิดว่าหลบซ่อนจากฉันได้

แต่ฉันก็ตามหาเธอจนเจอเรื่อยไป เพียงแค่เธอคิดว่าทุกอย่างจะง่าย เธอจะทำให้มันยากไปทำไม

 

ถ้าเธอไม่เอ่ยมาว่า"เรารักกัน" ถ้าเธอบอกความจริงมาว่า "ไม่รักกันแล้ว" เธอคงไม่ต้องมาทนอึดอัดเพียงนี้

เพราะสิ่งที่เธอทำ เธอคงคิดว่าฉันจะเข้าใจ เธอเข้าใจผิด...เพราะเธอทำให้ฉันเข้าใจว่า"เรายังรักกัน"

ทำให้ฉันรักเธอ เป็นการผูกมัดเธอ ทำให้ฉันขวนขวายตามหาเธอ เธอหายไป ทำให้ฉันเป็นห่วงเธอ

 

นั้นไง เหมือนฉันรุ้สึกว่าเธอยิ่งหนี ฉันก้อยิ่งตาม หากแต่เธอยอมรับมาว่าเธอไม่รักกัน เราไม่รักกัน...

ฉันก็จะปล่อยเธอไป เธอก็ไม่ต้องทนอึดอัด เพราะนั้นฉันรักเธอ ฉันจะได้รู้ว่าเธอไม่ต้องการฉัน แต่เพราะเธอผิดแล้ว ทำให้ฉันเข้าใจไปว่าเรายังต้องการกัน...

ใครสักคนที่มีค่าแก่การรอคอย

ใครสักคนที่มีค่าแก่การรอคอย



ใครสักคน...ที่มีค่าแก่การรอคอย...

ใครบางคน...ที่มีค่าพอให้รอคอยการรอคอย ... เป็นเรื่องที่ทรมาน

โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง

และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...



จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น

ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ

เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเอง พอๆ กับความอ่อนไหว



เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก

พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก วัดการกระทำ...

ความเสมอต้นเสมอปลาย และความอดทน

ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่



การอยู่ห่างกัน... จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง

ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ

ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง



เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า

คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน



มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย

กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...



เพราะฉะนั้น...

ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา

และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า



เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน

และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา

ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้

ย่อมเกิดค่ามหาศาล ...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้

หากรู้ว่าเป็นใครสักคน ...ที่มีค่าแก่การรอคอย...

แค่เพียงใครสักคนที่เข้าใจ . . .

แค่เพียงใครสักคนที่เข้าใจ . . .


แม้ว่า . . . วันนี้ อาจไม่เป็นคนรักกัน

และแม้ว่า . . . ในวันนี้ เป็นเพียงคนรู้จักกัน

แต่ . . . สิ่งหนึ่งที่ไม่อาจห้ามได้ คือ ความคิดถึงที่มีอยู่

มันไม่อาจจางหายได้ ใน วันนี้ หรือพรุ่งนี้ . . .



ฉันจะไม่ร้องไม่ขอ แต่ . . . คงเสียใจ ยากที่จะลืม

ในวันนี้ . . . ถึงแม้จะไม่มีเธอ

แต่ . . . ฉันยังคงเหลือ หัวใจของฉันอยู่

ฉันจะดำรง และยังคงชีวิตนี้อยู่ . . . อยู่เพื่อตัวเอง

จะเข้มแข็ง เดินด้วย 2 เท้า ของฉัน ต่อไป . . .



แต่ . . . จะขอ อนุญาต คิดถึง เธอนะ

เพราะหากจะรู้สึก คิดถึงใครสักคนนั้น . . .

แม้ว่า ในวันนี้ . . . ยังไม่ใช่คนรักของฉัน เลยก็ตามที

แต่คงไม่เป็นไรใช่ไหม . . . ที่จะขอคิดถึงเธอ
หากจะขอ . . . เพียงให้ เขาเป็นคนที่ฉันรัก และอยู่ ในหัวใจ

เพียงแค่ . . . ให้ ใจได้แค่คิดถึง

สำหรับวันนี้ และวันหนึ่ง ก็พอ . . . แค่นี้จริง ๆ

และเธอก็จะอยู่ในใจฉัน . . . ตลอดไป . . .

เค้าว่ากันว่า... (จริงอ่ะ!!)

เค้าว่ากันว่า... (จริงอ่ะ!!)

ผู้หญิงอ้วนมักจะนิสัยดี

ผู้หญิงหน้าตาดีมักจะมีแฟนเป็นทอม

ผู้หญิงน่ารักแฟนมักจะไม่หล่อ

ผู้หญิงที่แฟนหล่อจำเป็นต้องรวย

ผู้หญิงอยากรวยต้องมีแฟนคราวพ่อ

ผู้หญิงช่างจ้อมีแฟนมากมาย

ผู้หญิงขี้อายมักเซ็กส์จัด

ผู้หญิงอวบอัดมักทำศัลยกรรม

เค้าว่ากันว่า....



ผู้ชายนิสัยดีมักจะขี้เหร่

ผู้ชายที่หล่อมักไม่สุภาพ

ผู้ชายที่ทั้งหล่อ และสุภาพ มักเป็นเกย์

ผู้ชายที่หล่อ สุภาพ และไม่ใช่เกย์ มักแต่งงานแล้ว

ผู้ชายที่ไม่ค่อยหล่อ และนิสัยดี มักไม่มีสตางค์

ผู้ชายที่หล่อ นิสัยดี และมีสตางค์ มักจะคิดว่าเราเห็นแก่สตางค์ของเขา



ผู้ชายที่หล่อ แต่ไม่มีสตางค์ มักจะเห็นแก่สตางค์ของเรา

ผู้ชายที่หล่อและเป็นชายแท้ แต่นิสัยไม่ดี มักจะคิดว่าเราไม่สวยพอ

ผู้ชายที่เห็นว่าเราสวย และเหมาะกับเขา มักเป็นคนขาดความมั่นใจ

ผู้ชายที่หล่อ สุภาพ มีฐานะ และเป็นชายแท้ มักจะขี้อาย และกลัวการเริ่มต้น

ผู้ชายที่กลัวการเริ่มต้น มักเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงไม่สนใจ

เค้าว่ากันว่า....



ผู้หญิงเก่งมักชอบบงการ

ผู้หญิงเก่งที่ไม่ชอบบงการ มักเสแสร้งเฉพาะช่วงแรกๆ

ผู้หญิงสวยมักจะโง่ แต่ผู้หญิงโง่ๆ มักจะรวย

ผู้หญิงที่ไม่โง่ และรวย มักไม่ยอมแต่งงาน

ผู้หญิงที่ไม่โง่ รวย และไม่ยอมแต่งงาน มักชอบคนมีครอบครัวแล้ว

เอ... แล้วคุณล่ะเป็นแบบไหน อิอิ!!

เคยเป็นแบบนี้มั้ย...
จีบกันใหม่ๆ... โทรหากันทุกวัน โทรจนสายจะไหม้ก็ไม่วางซะที

พอนานไป... โทรหากันทุกวัน โทรคุยให้ตายยังไงก็ไม่ได้ 5 นาที

สุดท้าย... ไม่มีธุระแล้วโทรมาทำไม ว่างมากเหรอ



จีบกันใหม่ๆ... สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ ที่รัก ดาร์ลิ้ง

พอนานไป... หวัดดี อยู่ไหน

สุดท้าย... ว่าไง โทรมาทำไม มีอะไรว่ามา



จีบกันใหม่ๆ... อดกิน อดนอน ทะเลาะกับคนรอบข้างเพื่อให้ได้โทรศัพท์

พอนานไป... กินข้าวอยู่เดี๋ยวโทรมาใหม่นะ

สุดท้าย... ไม่รู้จักเวลารึไง คนกำลังจะกิน กำลังจะนอน



จีบกันใหม่ๆ... ค่าโทรศัพท์เดี๋ยวเราจ่ายให้ก็ได้

พอนานไป... ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ให้หน่อยนะ

สุดท้าย... โทรศัพท์โดนตัดแล้ว ทำไมไม่ไปจ่ายเงินซะที แย่จริงๆ



จีบกันใหม่ๆ... มือถือเปิดตลอด 24 ชั่วโมง

พอนานไป... ปิดมือถือตอนเข้านอน

สุดท้าย... ตอนไหนปิดได้ให้ปิด

บทความ คนรักกัน

เคยบางไหมที่เรามักจะมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราเสมอ.......

เคยบางไหมที่เรามักจะมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราเสมอ.......
การที่เรา..อยู่ใกล้กับอะไรนั้นมากเกินไป..

เรามักมองเห็น สิ่งนั้นไม่ชัดเจน...

เหมือนเสียงของหัวใจ...ที่ไหวเต้นอยู่ในร่างกายเรา

ยังเป็นเรื่องยากที่จะได้ยิน.....

คนสองคนที่อยู่ด้วยกันตลอด....

อาจจะทำให้เรา มองไม่เห็นตัวตน..ที่แท้จิงของกันและกัน

และก็มองไม่เห็น..หัวใจของตัวเองได้ชัดเจน..

บางครั้ง เมื่อเรารักใครสักคน...

เราอาจไม่รู้เลยว่า...เรารักเขาแค่ไหนหรือ...

เขามีความหมาย กับเรามากแค่ไหน..

จนเมื่อถึงเวลา ที่ต้องห่างไกลกัน...

ความคิดถึง...ก็จะเกิดขึ้น

ให้เราสามารถค้นหาคำตอบ เหล่านั้นได้

รักแค่ไหน...มีความหมายแค่ไหน...

ความคิดถึงกันและกัน มันจะตอบทุกอย่างเอง

เคยคิดบางไหมว่า..

เคยคิดบางไหมว่า.. ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตได้คุ้มค่า กับเวลาที่ผ่านมาหรือเวลาที่เสียไป บ้างหรือเปล่า


ถ้าไม่เคย... ก็ถึงเวลาแล้ว

ที่เราต้องถามตัวเองว่า เราอยู่เพื่ออะไร...

บางคนบอกได้ว่า ก็อยู่เพื่อคนที่เรารัก หรือบางคนก็คิดเพียงแค่ อยู่ไปวันๆ ให้เวลามันเดินมาไปเฉยๆ

บางคนก็มัวแต่จมอยู่กับอดีต ให้อดีตมาเป็นตัวกำหนดอนาคต

อดีตถือได้ว่าเป็นตัวแปรที่สำคัญนะ !!!!สำหรับการดำรงชีวิตของเรา

บางคนมัวแต่กลัว และก็จมอยู่กับสิ่งที่มักเคยเกิดขึ้น เหมือนกับการเป็นแผล

ที่มันยิ่งเปิดกว้างมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นแผลลึก จนไม่สามารถเยียวยารักษาให้หายได้

แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เพราะบาดแผลมันเปิดกว้างจนไม่สามารถหายได้ หรอกนะ

มันเป็นเพราะตัวของเราเองต่างหาก ว่าจะนำชีวิตทั้งชีวิตไปผูกติดอยู่กับอดีตมากน้อยเพียงใด

เมื่อเจอปัญหา คุณสามารถที่จะยิ้มรับมันได้หรือเปล่า

หรือเมื่อเจออุปสรรคหรือสิ่งร้ายๆที่มันผ่านมาในชีวิตของคุณ

คุณสามารถผ่าฟันมันไปได้ ด้วยความเข็มแข็ง ความอดทน จนไปถึงเส้นชัยได้หรือไม่

กำลังใจมีให้กันได้ แต่เมื่อเวลาที่อ่อนแอที่สุด สิ่งสำคัญก็คือตัวของเราเอง

ถ้าเรายังไม่คิดรักตัวเอง จะหวังอะไรมากมายจากผู้คนอื่นๆที่อยู่เพียงแค่รายรอบ เรา

คิดให้เหมือนกับว่าอุปสรรคและปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่สายลมที่มันพัดผ่านเข้ามาในชีวิต

ที่เราทุกคนต้องพบและต้องเจอกับมัน...

บางครั้งการมองโลกในแง่ดี ก็อาจช่วยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง แม้ว่าในความเป็นจริงมันจะไม่ได้สวยงามซะขนาดนั้นก็ตาม

คนบางคนที่เค้าเจอปัญหามากกว่าเรา เคยใช้ชีวิตผิดๆ เค้าก็ยังสามารถผ่านพ้นกับปัญหามาได้

ด้วยความเข้าใจใหม่ๆที่ว่า “หัดรักตัวเองให้เป็นก่อนที่จะคิดไปรักคนอื่น”

ความรักถือว่าเป็นสิ่งที่สวยงาม เมื่อมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา

เมื่อคิดจะรักแล้วก็ต้องคิดเผื่อใจไว้บ้าง ไม่ใช่ทุ่มไปให้หมด ความรักไม่ใช่การคาดหวัง

หากเรานำความคาดหวังมาใช้กับความรัก สิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่เมื่อความรักจบลง

ก็คือจิตใจที่บอบช้ำ ไร้จุดหมาย จนไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นได้

แต่หากเราให้เวลา ศึกษา ใช้ความเข้าใจ เมื่อนั่นเราอาจพบความสุขที่แท้จริง

คุณเห็นฉันเป็น “คนรัก” หรือว่าเป็นแค่. . .สิ่งของ

คุณเห็นฉันเป็น “คนรัก” หรือว่าเป็นแค่. . .สิ่งของ

การที่เรา . . . จะคบหา หรือรู้จักใครสักคน

ไม่ว่า . . . จะในฐานะอะไรก็ตาม

สิ่งหนึ่ง ที่ควรท่องควรจำไว้อยู่เสมอ

ก็คือ . . . “คน” เป็นสิ่งมีชีวิต

ไม่ใช่สิ่งของหรือหุ่นยนต์ที่เราอยากให้เป็น



หากว่าคุณ "รักใครสักคน" . . .

อย่า! ตั้งใจกับคน 1 คนมากเกินไป

เพราะ . . . ไม่มีใครอยากเป็นต้นเหตุของความล้มเหลว

อย่า! คาดหวังกับ คน 1 คนมากเกินไป

เพราะ . . . ไม่มีใครสามารถเป็นทุกอย่าง ที่ทุกคนอยากให้เป็น



อย่า! ให้เวลากับคน 1คนมากเกินไป

เพราะ . . . ไม่ว่าใคร ก็อยากมีช่วงเวลาของความเป็นส่วนตัว . . . คนเดียว

อย่า! พยายามเปลี่ยนแปลงคน 1 คนมากเกินไป

เพราะ . . . นั่นจะทำให้เขา ไม่หลงเหลือความเป็นตัวของตัวเอง



อย่า! ควบคุมชีวิตคน 1 คนมากเกินไป

เพราะ . . . มนุษย์มักจะหาวิธีการแทรกตัวเพื่อออกมาจากกฎที่ถูกกำหนด

อย่า! บีบบังคับคน 1คนมากไปกว่านี้

เพราะถ้าคนๆ นั้นหลุดจากภาวะบีบบังคับมาได้

คุณจะกลายเป็นคนที่ถูกหันหลังให้ในทันที

เธอ . . . ลองมองดูฉันดีๆ

ฉันมีลมหายใจ . . . ไม่ใช่ภาพวาด ที่จะสวยงามอยู่ตลอดเวลา

และฉันเองก็ เป็น “คน” เป็น สิ่งมีชีวิตที่มี 2 ด้านเช่นกัน



อยากให้คุณเห็นฉัน เป็นคนรัก . . .

ที่คุณพร้อมจะ “รัก” ในตัวฉันมากกว่า

ที่จะต้องการให้ฉันเปลี่ยนแปลง

หากคุณ อยากรู้จักใครสักคน ต้องหัดเรียนรู้เขา

ไม่ใช่จะไปเปลี่ยนแปลงเขา . . .

อยากให้เขาเหมือนที่เราอยากให้เป็น

. . . เว้นแต่เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง



จงทำให้เขาอยากเปลี่ยนแปลง . . .

ไม่ใช่อยากให้เขาเปลี่ยนแปลงเพื่อตัวเอง

คุณเรียกใครว่าเพื่อน

คุณเรียกใครว่าเพื่อน



ชีวิตเราๆ ต้องเจอะเจอผู้คนมากมาย

ทั้งที่ด้วยความจำใจ จำยอม จำเป็น บังเอิญ และด้วยความพอใจ

แต่ถึงยังไง เราก็เลือกที่จะเสวนาหรือไม่เสวนากับใครก็ได้ มันเป็นสิทธิส่วนบุคคล

ถ้าอย่างนั้นลองวาดภาพตาม..

คุณเป็นเด็กนักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามา ณ โรงเรียนแห่งนี้

คุณไม่รู้จักใคร คุณไม่รู้จักอะไรเลย

แต่ด้วยระบบของโรงเรียน ทำให้คุณเข้าไปเรียนอยู่ในห้องเรียนห้องหนึ่ง

มีนักเรียนในห้องอยู่เกือบครึ่งร้อยชีวิต และแล้ว

อาจารย์ที่ปรึกษาก็แนะนำคุณให้กับนักเรียนในห้องนั้น

และบอกว่า "ดูแลเพื่อนด้วย"

มันอาจไม่ใช่ประโยคที่แปลกอะไร แต่..ใครเป็นเพื่อนของคุณ?

และคุณเป็นเพื่อนของใคร?

มันจะไม่แปลกใช่ไหม ถ้าคุณอาจจะถูกทอดทิ้งให้ฝึกพูดบทสนทนาภาษาอังกฤษ

เพียงลำพังในคาบวิชาภาษาอังกฤษ ขณะที่นักเรียนคนอื่นๆ ในห้องจับกันเป็นคู่ๆ

ก็ยังไม่มีใครบอกว่าเป็นเพื่อนคุณสักหน่อย

แล้วมันเป็นหน้าที่ของใครล่ะ ที่จะต้องมาดูแลคุณ

แต่คุณก็ไม่ละความพยายามหรอก ในเมื่อคุณเป็นนักเรียนใหม่

คุณก็เลยเดินเข้าไปหาคู่สนทนาเองเลย

คุณแนะนำชื่อคุณ บอกว่าย้ายมาจากโรงเรียนอะไร ทำไมถึงย้ายมาในช่วงนี้

เล่าประวัติส่วนตัวคร่าวๆที่คุณคิดว่าคนที่จะเป็นเพื่อนคุณควรจะรู้

คนๆนั้นก็บอกชื่อของเขากับคุณและยิ้มให้

ชวนคุยเป็นมารยาท และอาจเดินจากคุณไป

ถ้าคุณคิดว่าคุณได้เพื่อนหนึ่งคน

*เพื่อน* คำนั้นของคุณแปลว่า *คนรู้จัก*

บางทีคำว่า *คนรู้จัก* เนี่ย ก็แปลได้หลายความหมายเหมือนกัน

..อาจแปลว่าเขาและคุณรู้จักกัน หรือเขารู้จักคุณ หรือไม่ก็ คุณรู้จักเขาอยู่ฝ่ายเดียว

มันเป็นสิ่งที่ธรรมดาหรือแปลกประหลาดก็ไม่อาจบอกได้

ทุกวันนี้แค่เพียงคุณแนะนำตัวเองต่อกันและกัน

คุณก็สามารถเป็นเพื่อนกันได้ภายในเวลาไม่เกิน 30 วินาที!

...โดยทั้งสองฝ่ายต่างก็เออออห่อหมกว่า

โอเค เรารู้ชื่อของกันและกัน และเราก็ยิ้มให้กัน ดังนั้นเราเป็นเพื่อนกัน

..สมการการถ่ายทอดของคนรุ่นใหม่ คำว่า *เพื่อน* คำนี้

คงน่าสมเพชมากกว่าคำว่า *คนรู้จัก* ซะอีก

..อย่างดีคุณก็แค่จับคู่ของชื่อกับหน้าเจ้าของได้ถูก

..อย่างแย่ คุณก็จำไม่ได้เลยว่าเคยพบเจอคนๆนั้นมาก่อน

ถ้าเพียงแค่ลองลงท้ายคำแนะนำตัวว่า..

"ให้เราเป็นเพื่อนด้วยคนนึงนะ"

คุณคิดว่าไง? ..เคยมีคนพูดประโยคนี้กับคุณไหม? ...ประโยคที่ยกย่องคุณ

ขอให้ตัวเองได้เป็นส่วนนึงในชีวิตของคุณ

ได้ทำอะไรร่วมกับคุณ ได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับคุณ

ถ้าไม่มีก็คงไม่แปลก (ตามสมการการถ่ายทอดของคนรุ่นใหม่)

แต่ถ้ามี หรือกำลังจะมีล่ะ?

คุณคิดว่าประโยคคำพูดสั้นๆ ธรรมดาๆ ที่เด็กอนุบาลพูดกัน จะทำให้คุณรู้สึกยังไง?

มันไม่ใช่คำพูดที่ว่า -เป็นเพื่อนเราหน่อยนะ-

..คำพูดที่เอาตัวเองเป็นหลักแล้วก็ถูลู่ถูกังเอาคนอื่นมายินยอมด้วย

สองประโยคนี้คำตอบอาจไม่ต่างกัน

..คงไม่มีคนตอบว่า ไม่ได้หรอก

เราไม่อยากเป็นเพื่อนเธอ อะไรประมาณนั้นตามมารยาท

แต่ความรู้สึกจากคำพูดมันต่างกันจริงไหม

ทุกวันนี้คุณอาจบอกว่า คุณได้เพื่อนมามากพอแล้ว

และเพื่อนคุณก็เป็นเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนที่ดี เป็นเพื่อนที่จริงใจ

สารพัดคุณสมบัติที่ทำให้คุณทำทุกอย่างเพื่อเพื่อน(หลาย)คนนี้ได้..

แต่ยังมีคนที่ไม่มีเพื่อนสนิทแบบคุณ

คนที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมและพร้อมที่จะเป็นเพื่อนแท้กับคนที่เขาถูกชะตาด้วย

เพียงแค่เขายังไม่เจอกับคนที่เขาถูกชะตา

ซึ่งคนๆนั้นอาจเป็นคุณ ถ้าเพียงคุณเปิดใจรับเพื่อนอีก

..อย่างน้อยคุณก็ได้เพื่อนอีกคน และเขาก็ได้เพื่อนอีกคน

..และอย่างมากที่สุด คุณก็ได้เพื่อนแท้มาอีกคน

"ดูแลเพื่อนด้วย"

คงเป็นอีกประโยคหนึ่ง ที่จะสามารถเรียกความซึ้งใจออกมาได้

คุณรักคนคนหนึ่งเพราะอะไร???

คุณรักคนคนหนึ่งเพราะอะไร???




ถ้าใครสามารถตอบคำถามได้ว่า...

"รักคนคนหนึ่งเพราะอะไร"

...นั่นเป็นรักจากสมอง สมองมักมีเหตุผล

มีคำตอบในการที่ต้องรัก

และอาจไม่ใช่รักแท้...

เพราะรักแท้ เป็นรักที่ไม่มีคำตอบ

...เป็นความรัก ที่มาจากความรู้สึก

ถ้ารักจากสมอง ชีวิตรักเหมือนอยู่ในโลกความจริง

มักไม่อ่อนหวาน ทำอะไรก็มีแผนการ

...มีเหตุผล มีคำอธิบายร้อยแปด

ต่างจากรักที่มาจากความรู้สึก

...ชีวิตเหมือนอยู่ในความฝัน ...อ่อนหวาน อบอุ่น

ใช้หัวใจในการตัดสิน กลายเป็นคนไม่มีสมอง...





ถ้าใครบอกว่ารักคุณเพราะอะไร...

พึงจำไว้ว่ารักแท้จะไม่มีเหตุผล จะไม่มีคำว่าอะไร มาทำให้รัก

เพราะถ้าบอกว่ารัก เพราะคุณสวย

...เมื่อความสวยหมด อาจเลิกรักได้

หรือถ้ารักเพราะคุณเป็นคนดี

วันหนึ่งก็อ้างได้ว่า ตอนนั้นเห็นคุณเป็นคนดีได้อย่างไร...

หรือถ้ารักเพราะคุณเป็นคุณ

...ก็คงเบื่อที่จะหาคำอื่นมาพูด คำนี้ใช้ง่ายที่สุด...

จงฟังคนที่บอกว่า รักคุณ และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงรัก

นั่นเเสดงว่าใช้หัวใจรัก ไม่ว่าวันข้างหน้า คุณจะเป็นอย่างไร

หัวใจก็จะยังไม่มีเหตุผลในการรักอยู่ดี

จะเลือกคนที่ใช้หัวใจรัก หรือคนที่ใช้สมองรัก...ขึ้นอยู่กับคุณ

คุณจะต้องเข้มแข็ง

คุณจะต้องเข้มแข็ง


การได้มอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคน

ไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ

อย่าหวังที่จะได้รักตอบ..

แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา

แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น

ก็ให้พอใจว่า....

อย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจเราเอง



คุณอาจจะเคว้งคว้าง เจ็บปวด และเปล่าดาย

คุณกำลังต้องการใครสักคน อยู่เคียงข้างคุณทุกเวลา

นั่นเพราะคุณไม่อยากอยู่คนเดียว

เพราะเวลาที่คุณอยู่กับตัวเองเมื่อไหร่

คุณจะพบภาพแห่งความทรงจำเก่า ๆ

ของคุณและเค้าที่เคยมีต่อกัน

มันย้อนเข้ามาทักทายทุกครั้งในความนึกคิด

เหมือนหนังม้วนเก่า...ไม่คุณไม่อยากดู...แต่ต้องทนดู

เพราะมันจะฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า

...............

บางทีคุณอยากจะหาหนังใหม่...มาอัดซ้ำ

แต่....คุณก็ทำไม่ได้

บางที....คุณอยากปิดมัน

แต่....คุณก็ทำไม่ได้

เพราะหนังเรื่องนี้ดูด้วยหัวใจ...ไม่ใช่ดวงตา

ยิ่งวนเวียนฉายหลายรอบเท่าไหร่

คุณยิ่งเจ็บช้ำมากเท่านั้น....

คุณต้องอยู่คนเดียวให้ได้

ในเมื่อครั้งก่อนคุณยังไม่เจอเค้า

คุณก็เคยอยู่มาแล้ว

จะอยู่คนเดียวอีกสักครั้งก็ไม่เห็นเป็นไร

คุณยังมีพ่อ มีแม่ พี่น้อง และเพื่อนที่ดี ๆ อีกหลายคน

ที่คุณรักและเขาก็รักคุณ

เวลาที่คุณรู้สึกเหงา...จงคิดถึงพวกเขา...

เพราะนั่นคือยาบรรเทาความเจ็บปวดคุณ

คุณต้องอยู่คนเดียวให้ได้

เพราะชีวิตคุณ..เป็นของคุณ

อย่าให้ใครบางคนในใจ

ที่เคยทำร้ายคุณ...มาทำลายความเป็นคุณ

จงยิ้มสู้ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันยาก

แต่คุณก็ต้องทำ..

ยิ่งคุณเข้มแข็งเร็วเท่าไหร่

แผลที่อยู่ในอกซ้าย...ก็หายเร็วเท่านั้น!

คุณเคยไหม...

คุณเคยไหม...เวลาที่คุณไม่มีใครความรู้สึกเหงาจะเข้ามาแทนที่...


แต่พอมีใครสักคนเข้ามาดูแลใส่ใจเรา...เราจะรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก...
เคยไหม...เวลาที่เราเหงาใจ...เศร้าใจ...

รู้สึกไม่สบายใจ...คนที่เรารักเขาไม่เคยใส่ใจ

แต่กับอีกคนหนึ่งที่เราไม่เคยแคร์...เขากลับคอยดูแลใส่ใจเราอย่างดี
จนมาวันหนึ่งที่เราตัดสินใจ...อยากจะลาจากคนที่เรารัก...ตัดสินใจออกห่างจากเขา

แต่เขากลับทำดีกับเราอย่างน่าใจหาย...เหมือนกับรู้ว่าเรากำลังจะจากไป

พูดดีๆ..เอาใจใส่เรา...ทำไมอ่ะ

แต่เชื่อไหมว่าฉันกลับอภัยให้เขา...ยกโทษให้ทุกอย่างแล้วเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม

ฉันต้องทิ้งคนที่เขาดีกับฉัน แต่..ฉันไม่ได้รักไป

จนมาวันนี้...คนที่ฉันรักก็กลับมาทำตัวเหมือนเดิม...แล้วเขาคนเดิมก็เข้ามา

คอยปลอบ...ให้กำลังใจทุกอย่าง..

แล้วคนที่ฉันรักก็ทำเหมือนเดิม...ดูแล..หวง..ห่วง..

ย้ำเสมอว่ารัก...เพื่ออะไร เขาบอกฉันว่าไม่อยากเสียฉันไป...

อยากให้เรารักกันนานๆ...อยากให้เราเป็นเหมือนเดิม...เขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง..

แล้ว...ฉันควรเชื่อเขาไหม...ฉันควรทำยังไง..ใครช่วยบอกฉันที...

คุณค่าของคำว่าเพื่อน

คุณค่าของคำว่าเพื่อน
คุณค่าของคำว่าเพื่อน คือ สิ่งที่ช่วยให้คุณมองเห็นค่าของมิตรภาพ

หากมีเพื่อนแท้แม้เพียงสักหนึ่งคน เท่ากับว่าคุณได้เติมชีวิตให้เต็มเปี่ยม

ทำไมชีวิตที่มีเพื่อนช่างเป็นชีวิตที่แสนดี

คุณอาจถูกทิ้งอยู่ท่ามกลางทะเลทรายซาฮารา และลมอาจพัดเอาฝุ่นทรายเข้าตา

แต่คุณยังคงจำลายมือของเพื่อนที่คุณรักที่สุดได้

คุณมีใครสักคนที่บ่นให้ฟังได้เสมอ

คุณใส่เสื้อผ้าที่ดูแย่ที่สุดเมื่ออยู่กับเพื่อนได้

เมื่อคุณเล่าความลับให้เพื่อนฟัง เพื่อนจะเก็บไว้เป็นความลับ

เพื่อนจะไม่ถือสาหาความ แม้ว่าคุณจะโทรไปปลุกแต่เช้า

เมื่อเพื่อนถามคุณว่า สบายดีหรือเปล่า?

คุณไม่จำเป็นต้องตอบว่า “ สบายดี “

คุณสามารถตั้งคำถามโง่ ๆ กับเพื่อนได้ โดยที่เพื่อนไม่หัวเราะเยาะคุณ

เพื่อนอยู่ข้างคุณเสมอไม่ว่ากฎหมายจะว่าอย่างไร

เพื่อนจะนินทาคนอื่นในแบบที่คุณนินทาเสมอ

คุณสามารถยกเลิกอาหารมื้อค่ำได้ โดยที่ไม่ถูกตัดพ้อต่อว่าจากเพื่อน

เสื้อผ้าของเพื่อน ก็เหมือนเสื้อผ้าของคุณยืมใช้กันได้เสมอ

ถ้าไม่มีเพื่อน สมุดจดที่อยู่ก็ว่างเปล่านะสิ

เพื่อนจะไม่บ่น ถ้าคุณยืนกินอาหารในครัว แทนที่จะนั่งบนเก้าอี้ให้เรียบร้อย

มิตรภาพแตกหักได้ยากกว่าชีวิตคู่

เพื่อนยอมรับคุณได้เสมอ ไม่ว่าคุณจะหนักเพิ่มขึ้นเท่าใด

เพื่อนจะยังคงรักคุณเหมือนเดิม

คุณไม่จำเป็นต้องนำอะไรติดไม้ติดมือไปด้วย เมื่อโผล่หน้าไปเยี่ยมเพื่อน

เพื่อนสามารถกลับมาคืนดีได้หลังจากทะเลาะกัน

เพื่อนจะพูดความจริง เกี่ยวกับสีผมที่คุณเพิ่งไปทำ

เพื่อนจะคอยเลี้ยงลูกให้ยามที่คุณยุ่ง

เพื่อนจะให้คุณยืมเงินได้ง่ายกว่าไปกู้ธนาคาร

คุณหยิบของในตู้เย็นของเพื่อนมากินได้โดยไม่ต้องขออนุญาตก่อน

คุณสามารถโทรชวนเพื่อนออกมาดูหนังในคืนวันเสาร์ได้โดยไม่ต้องบอกล่วงหน้า

คุณสามารถนั่งเงียบๆ ไปตลอดทางโดยไม่ต้องหาเรื่องมาคุยกัน

เพื่อนคือใครสักคนที่คุณสามารถหลบออกจากที่ทำงาน และไปนั่งกินกาแฟด้วยกันได้

เพื่อนจะไม่ต่อว่าถ้าคุณเลิกนัดเพราะเจอคนถูกใจ

เพื่อนจะไม่ทอดทิ้งคุณแม้ขณะติดคุก

แม้ว่าเพื่อนจะไม่พบกันนานนับสิบปี

แต่ความรู้สึกของคุณกับเพื่อนก็ยังคงเหมือนเดิม

แค่น้ำตา . . จะช่วยเยียวยาอะไรได้

แค่น้ำตา . . จะช่วยเยียวยาอะไรได้

อย่าหลอกตัวเองต่อไป ว่า. .

น้ำตาจะล้างดวงตาของเธอ ให้มองเห็นชัดเจนขึ้น

เพราะในดวงตาที่พร่ามัว ไปด้วยน้ำตาอย่างนั้น

เธอจะมองเห็นอะไรได้..

นอกจากความทรงจำหม่นมัว

และความฝันอันมืดมิด..



..และอย่ากล่าวโทษว่า . . ตัวเองไม่ดี

ในความรัก ไม่มีใคร ดี หรือ ไม่ดี

มีแค่ "รัก" หรือ "ไม่รัก"

ต่อให้เธอทำดีแค่ไหน

ถ้าลองได้หมดรักแล้ว .. ก็ไม่มีทางจะดีไปได้..

จะยกมือเช็ดมันบ้าง ก็ได้นะ

น้ำตาน่ะ .. ยิ่งไหล .. แผลยิ่งลึก

ฉันคนเก่า . . . จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ฉันคนเก่า . . . จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม

ฉันเคย . . . ซบหน้าลงกับหมอนใบน้อย
แล้วก็ปล่อยน้ำตา ให้รินไหล . . .
เคยใช้เวลาเนิ่นนาน . . . กับการเสียใจ
ก่อนจะหยุดเพื่อถามใจ ว่า . . . เคยได้อะไรคืนมา

ตั้งแต่นั้น . . . ฉันก็ไม่เคยร้องไห้
และไม่เคยอ่อนแอ ให้ใครที่เป็นปัญหา
ฉันรู้ว่า . . . ทุกอย่างแก้ไขได้ โดยไม่ต้องใช้น้ำตา
กับชีวิตวันข้างหน้า . . . ยังมีสิ่งดีๆ ให้ค้นหาอีกมากมาย

วันนี้ . . . ฉันจึงเข้มแข็ง
หัวใจที่เคยอ่อนแรง กลับแข็งแก่งขึ้นมาใหม่
แม้สองมือจะบันทึก เรื่องราวอย่างเดียวดาย
แต่สองเท้า ก้าวไปด้วยหัวใจทรนง . . .

คงจะถึงเวลา แล้วซินะ
ที่จะเช็ดน้ำตา ให้แห้งหาย
ความเจ็บปวด . . . ที่มีมันมากมาย
จะเป็นเพียงฝันร้ายที่ผ่านไป . . .

กลับเป็นฉันคนเก่า ในพรุ่งนี้ . . .
พร้อมที่จะยืนได้อย่างดี ไม่หวั่นไหว
หากน้ำตา . . . จะกลับมารดหัวใจ
แต่นั่นต้องไม่ใช่เพราะ . . . ใครคนเดิม .

คิดถึง เธอคนที่เคยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน

คิดถึง เธอคนที่เคยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน


คนที่เคยมอบสิ่งดีๆ ให้แก่กันและกัน

คนที่เคยทำทุกๆ อย่างเพื่อฉันได้

คนที่ทำให้ฉันไม่เคยรู้สึกว่า ตัวเองเหงา

คนที่ฉันอยู่ใกล้ แล้วฉันก็สุขใจ



หลายคนยังคงถามฉันว่า ยังจะไป คิดถึงเขาอีกทำไม

ในเมื่อ เขาทำเธอเจ็บมากมาย . . . เขาไม่เคยรักเธอเลย

ทำไมนะเหรอ ก็เพราะ ฉันไม่อยากจะจดจำ สิ่งที่มันไม่ดีนี่

ฉันคิดว่าขวดแก้วมันไม่ได้มีไว้ใส่ อดีตที่ขมขื่น

แต่มันมีไว้เพื่อเก็บ วันเวลาที่น่าจดจำของกันและกันต่างหาก



ความรักมันไม่ได้จัดระบบให้อยู่ในหน่วยความจำของสมอง

แต่มันแฝงตัว ตราตรึงอยู่ในหัวใจต่างหาก

ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่มีวันที่จะลืม คนที่เคยรักกัน

คนที่เคยให้ความผูกพันธ์ คนที่เคยเข้าใจกัน

คนที่เคยมีความสัมพันธ์ร่วมกัน

คนที่เคยแลกไออุ่นของกันและกันได้



ถึงแม้วันนี้ ...

ความสัมพันธ์ของเราไม่เหลืออะไร

แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันเลย

แต่มันจะยังคงอยู่ในหัวใจ ของฉัน ไปอีกนานแสนนาน

และ ... ฉันจะไม่มีวันลืม ความรักของเรา ในครั้งนี้

ฉันจะไม่มีทาง ลืมวันเวลาที่เราเคยใช้ชีวิตร่วมกันเป็นอันขาด



ทุกวันนี้ . .

ฉันค่อยๆ บรรจง เทกระปุกความทรงจำของฉัน ลงใส่ในขวดแก้วใส

ซึ่ง ฉันคิดว่า ฉันจะแบ่งปันสิ่งนั้นให้ไว้กับเธอ

ถึงแม้ฉันจะรู้ ว่าเธอไม่อยากได้มัน ไม่อยากจดจำอดีตที่ไร้ค่า . .

ที่เธอเคยมีร่วมกับ คนไร้ค่าอย่างฉันอีกต่อไปก็ตาม



เพราะฉันคิดเสมอว่า . . .

ขวดแก้วใบนี้มันที่พาฉันกลับไปดินแดนแห่งประวัติศาสตร์ของ สองเรา

ดินแดนที่มีเราแค่สองคนอีกครั้ง

โดยมีทรายที่ละเอียด ระยับ เป็นเครื่องกำหนดเวลา



เมื่อทรายเม็ดสุดท้าย ทิ้งตัวเองลงสู่ กองทรายข้างล่าง

นั่นก็หมายความว่า เวลาของเราทั้งสองคนก็หมดลงไปเช่นกัน

แต่เมื่อฉันหันนาฬิกาทรายอีกครั้ง

ฉันก็จะมองเห็นว่า ความรักของเรามัน กำลังจะเวียนมา อีกรอบ

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่อดีต . .

แต่ฉันก็เป็นสุขที่ได้ลองมองย้อนกลับไปดู . .

คำตอบ . . . ของความคิดถึง

คำตอบ . . . ของความคิดถึง



การที่เรา อยู่ใกล้กับอะไรมากเกินไป . . .

เรามักมองเห็น สิ่งนั้นไม่ชัดเจน

เหมือนเสียงของหัวใจ . . .

ที่ไหวเต้นอยู่ในร่างกายเรา. . .

ยังเป็นเรื่องยากที่จะได้ยิน


คนสองคน ที่อยู่ด้วยกันตลอด . . .

อาจจะทำให้เรา มองไม่เห็นตัวตน ที่แท้จริงของกันและกัน

และก็มองไม่เห็น. . . หัวใจของตัวเองชัดเจน


บางครั้ง เมื่อเรารักใครสักคน

เราอาจไม่รู้เลยว่า . . .เรารักเขาแค่ไหน

หรือ เขามีความหมาย กับเรามากแค่ไหน

จนเมื่อถึงเวลา ที่ต้องห่างไกลกัน . . .

ความคิดถึง . . . ก็จะเกิดขึ้น

ให้เราสามารถค้นพบคำตอบ เหล่านั้นได้

รักแค่ไหน . . . มีความหมายแค่ไหน . . .ความคิดถึงจะตอบเอง


ลองห่างกันดูบ้าง . . . แล้วจะรู้ว่า . . .

ความคิดถึงนั้น “อ่อนหวาน” สักแค่ไหน . . .

ก่อนจะเลิกรักใครสักคน ... ถามใจตัวเองให้ดี


ถูกใจ Like เลย


       ความรัก  . . . กับ  . . . อารมณ์ เหมือนซ้ายและขวา
       ถ้าคิดจะรัก ต้องมีสติ คิดไตร่ตรอง
       เพราะความรัก  . . . มีสองฟาก

                ถ้ามีสิ่งดีๆ อีกฟากหนึ่งมักมีสิ่งร้ายๆ เสมอ
                อย่าเอาอารมณ์มาตัดสินความรัก
                เพราะความรักมักสวนทางกับอารมณ์  . . .
                สำหรับคนที่มีอารมณ์   . . . เหนือ  . . . ความรัก
                          มักจะทำให้ “รัก” กลาย เป็นบ่อเกิด แห่งการร้างลา  . . .
                          พอพายุผ่านไปแล้ว   . . .
                          ถึงจะรู้สึกว่าศูนย์เสียสิ่งที่มีค่าในชีวิตไป
                          เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ  . . .
                          อย่าปล่อยให้ อารมณ์ลิขิตความรัก
                           ลองทบทวนสิ่งดีๆ ที่เคยทำร่วมกัน
                           และถ้ายังรู้สึกดีๆ ที่จะรักอยู่  . . .
                           ก็จงอย่าริที่จะเลิกรัก
                           แต่สำหรับบางคน  . . .
                          ลองตั้งคำถาม กับตัวเองมาหลายครั้ง
                           ทบทวนเรื่องราวมาหลายครา  . . .
                          ก็ยังหาความรู้ดีๆ ของคนรักไม่เจอ
                          หากเป็นเช่นนี้   . . .
                           ก็จง “เลิกรัก” เถิด
                           แต่ขอให้เลิกแบบ มีความรู้สึกดีๆ ให้กัน
                           เผื่อสักวันจะกลับมา รักกันอีก  . . .