วันศุกร์ที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556

คิดถึง เธอคนที่เคยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน

คิดถึง เธอคนที่เคยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน


คนที่เคยมอบสิ่งดีๆ ให้แก่กันและกัน

คนที่เคยทำทุกๆ อย่างเพื่อฉันได้

คนที่ทำให้ฉันไม่เคยรู้สึกว่า ตัวเองเหงา

คนที่ฉันอยู่ใกล้ แล้วฉันก็สุขใจ



หลายคนยังคงถามฉันว่า ยังจะไป คิดถึงเขาอีกทำไม

ในเมื่อ เขาทำเธอเจ็บมากมาย . . . เขาไม่เคยรักเธอเลย

ทำไมนะเหรอ ก็เพราะ ฉันไม่อยากจะจดจำ สิ่งที่มันไม่ดีนี่

ฉันคิดว่าขวดแก้วมันไม่ได้มีไว้ใส่ อดีตที่ขมขื่น

แต่มันมีไว้เพื่อเก็บ วันเวลาที่น่าจดจำของกันและกันต่างหาก



ความรักมันไม่ได้จัดระบบให้อยู่ในหน่วยความจำของสมอง

แต่มันแฝงตัว ตราตรึงอยู่ในหัวใจต่างหาก

ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่มีวันที่จะลืม คนที่เคยรักกัน

คนที่เคยให้ความผูกพันธ์ คนที่เคยเข้าใจกัน

คนที่เคยมีความสัมพันธ์ร่วมกัน

คนที่เคยแลกไออุ่นของกันและกันได้



ถึงแม้วันนี้ ...

ความสัมพันธ์ของเราไม่เหลืออะไร

แม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันเลย

แต่มันจะยังคงอยู่ในหัวใจ ของฉัน ไปอีกนานแสนนาน

และ ... ฉันจะไม่มีวันลืม ความรักของเรา ในครั้งนี้

ฉันจะไม่มีทาง ลืมวันเวลาที่เราเคยใช้ชีวิตร่วมกันเป็นอันขาด



ทุกวันนี้ . .

ฉันค่อยๆ บรรจง เทกระปุกความทรงจำของฉัน ลงใส่ในขวดแก้วใส

ซึ่ง ฉันคิดว่า ฉันจะแบ่งปันสิ่งนั้นให้ไว้กับเธอ

ถึงแม้ฉันจะรู้ ว่าเธอไม่อยากได้มัน ไม่อยากจดจำอดีตที่ไร้ค่า . .

ที่เธอเคยมีร่วมกับ คนไร้ค่าอย่างฉันอีกต่อไปก็ตาม



เพราะฉันคิดเสมอว่า . . .

ขวดแก้วใบนี้มันที่พาฉันกลับไปดินแดนแห่งประวัติศาสตร์ของ สองเรา

ดินแดนที่มีเราแค่สองคนอีกครั้ง

โดยมีทรายที่ละเอียด ระยับ เป็นเครื่องกำหนดเวลา



เมื่อทรายเม็ดสุดท้าย ทิ้งตัวเองลงสู่ กองทรายข้างล่าง

นั่นก็หมายความว่า เวลาของเราทั้งสองคนก็หมดลงไปเช่นกัน

แต่เมื่อฉันหันนาฬิกาทรายอีกครั้ง

ฉันก็จะมองเห็นว่า ความรักของเรามัน กำลังจะเวียนมา อีกรอบ

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่อดีต . .

แต่ฉันก็เป็นสุขที่ได้ลองมองย้อนกลับไปดู . .

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น