วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ผมเป็นผู้ชายที่หลงรักผู้หญิง พร้อมกันสามคน

ผมเป็นผู้ชายที่หลงรักผู้หญิง พร้อมกันสามคน

ผมเป็นผู้ชายที่หลงรักผู้หญิง พร้อมกันสามคนครับ
รักมาก .. รักจนไม่รู้ว่า ผมรักใครมากกว่าใคร
รู้แต่ว่าผม ... ไม่สามารถเลือกใคร เพียงคนหนึ่งคนเดียวได้
ไม่สามารถขาดใครคนหนึ่งคนใดได้
ผู้หญิงคนแรก . . เป็นคนที่คอยดูแล เอาใจใส่ ห่วงใยผมเสมอ
ผมรู้ว่าเธอรักผมมากกว่าชีวิตของเธอเสียอีก
หลายปีมาแล้ว ที่เธอทำงานหนักเพื่อผม
ทำงานหนักยิ่งกว่าคนรับใช้ผมเสียอีก
แม้บางครั้งเธอดูจะจู้จี้ขี้บ่นไปบ้าง...แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น
ผมรู้สึกได้ด้วยหัวใจว่า . .ผมเป็นคนที่เธอรักที่สุดในโลก
ถึงแม้ว่าในนาทีนี้ เราจะอยู่ห่างไกลกันบ้าง ..
แต่เธอ .. ยังอยู่ในหัวใจของผมเสมอ
ผมยังจำอ้อมกอดอันอบอุ่นของเธอ สายตาอันอ่อนโยน..
หัวใจที่พร้อมจะร้องไห้ เมื่อเวลาที่ผมเจ็บปวด
ผู้หญิงคนที่สอง . . เป็นคนที่ผมใกล้ชิดที่สุดคนนึง
ในวันนี้ .. เธอเป็นกำลังใจให้ผมต่อสู้
เป็นที่ปรึกษา เวลาที่ผมมีปัญหา
เป็นคนที่ผมยอมที่จะแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็น..

เธอเป็นคนแรกที่จะยื่นมือมาดึงให้ผมลุกขี้นในวันที่ผมพลาดล้มลง
และเมื่อผมเงยหน้ามาสบตากับเธอ
ผมก็จะรู้ในทันทีว่า.. ผมจะต้องสู้ต่อไป
ผู้หญิงคนที่สาม . .ร่าเริง บริสุทธิ์ . .
ดวงดาอันซุกซนของเธอ ทำให้ผมมีรอยยิ้มได้เสมอ
แม้ในเวลาที่แสนเหน็ดเหนื่อย
ผมรู้สึกถึงการมีความสุขที่สุดในโลกเมื่อมีเธออยู่ในอ้อมกอด
ผมชอบแอบมองเธอเวลาเธอนอนหลับ...
ชอบแอบสูดดมเส้นผมของเธอ กลิ่นยาสระผมจางๆ
มันทำให้ผมมีความสุขเหลือเกิน..
เธอเป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึกแทบตายเมื่อเห็นเธอเจ็บปวด
คำพูดเพียงคำสองคำของเธอ
สามารถทำให้โลกทั้งโลกสว่างสดใสอย่างไม่น่าเชื่อ
ในความรู้สึกของผม ผมรู้สึกว่า ผมเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกได้ ...
ถ้าวันนึง..ผมกลับมาถึงบ้าน แล้วพบเธอทั้งสามคน อยู่ในบ้านผมพร้อม ๆ กัน
ผมคงเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกที่ได้ยินเพียงคำพูดบางคำจากพวกเธอ

"หิวมั๊ยลูก" ... "เหนื่อยมั๊ยคะที่รัก" .. "หนูคิดถึงพ่อค่ะ"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น