วันพุธที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

เคยคิดบางไหมว่า..


เคยคิดบางไหมว่า..  
ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตได้คุ้มค่า กับเวลาที่ผ่านมาหรือเวลาที่เสียไป บ้างหรือเปล่า
ถ้าไม่เคย... ก็ถึงเวลาแล้ว
ที่เราต้องถามตัวเองว่า เราอยู่เพื่ออะไร...
บางคนบอกได้ว่า ก็อยู่เพื่อคนที่เรารัก หรือบางคนก็คิดเพียงแค่ อยู่ไปวันๆ ให้เวลามันเดินมาไปเฉยๆ
บางคนก็มัวแต่จมอยู่กับอดีต ให้อดีตมาเป็นตัวกำหนดอนาคต
อดีตถือได้ว่าเป็นตัวแปรที่สำคัญนะ !!!!สำหรับการดำรงชีวิตของเรา
บางคนมัวแต่กลัว และก็จมอยู่กับสิ่งที่มักเคยเกิดขึ้น เหมือนกับการเป็นแผล
ที่มันยิ่งเปิดกว้างมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเป็นแผลลึก จนไม่สามารถเยียวยารักษาให้หายได้
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เพราะบาดแผลมันเปิดกว้างจนไม่สามารถหายได้ หรอกนะ
มันเป็นเพราะตัวของเราเองต่างหาก ว่าจะนำชีวิตทั้งชีวิตไปผูกติดอยู่กับอดีตมากน้อยเพียงใด
เมื่อเจอปัญหา คุณสามารถที่จะยิ้มรับมันได้หรือเปล่า
หรือเมื่อเจออุปสรรคหรือสิ่งร้ายๆที่มันผ่านมาในชีวิตของคุณ
คุณสามารถผ่าฟันมันไปได้ ด้วยความเข็มแข็ง ความอดทน จนไปถึงเส้นชัยได้หรือไม่
กำลังใจมีให้กันได้ แต่เมื่อเวลาที่อ่อนแอที่สุด สิ่งสำคัญก็คือตัวของเราเอง
ถ้าเรายังไม่คิดรักตัวเอง จะหวังอะไรมากมายจากผู้คนอื่นๆที่อยู่เพียงแค่รายรอบ เรา
คิดให้เหมือนกับว่าอุปสรรคและปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่สายลมที่มันพัดผ่านเข้ามาในชีวิต
ที่เราทุกคนต้องพบและต้องเจอกับมัน...
บางครั้งการมองโลกในแง่ดี ก็อาจช่วยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง แม้ว่าในความเป็นจริงมันจะไม่ได้สวยงามซะขนาดนั้นก็ตาม
คนบางคนที่เค้าเจอปัญหามากกว่าเรา เคยใช้ชีวิตผิดๆ เค้าก็ยังสามารถผ่านพ้นกับปัญหามาได้
ด้วยความเข้าใจใหม่ๆที่ว่าหัดรักตัวเองให้เป็นก่อนที่จะคิดไปรักคนอื่น
ความรักถือว่าเป็นสิ่งที่สวยงาม เมื่อมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา
เมื่อคิดจะรักแล้วก็ต้องคิดเผื่อใจไว้บ้าง ไม่ใช่ทุ่มไปให้หมด ความรักไม่ใช่การคาดหวัง
หากเรานำความคาดหวังมาใช้กับความรัก สิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่เมื่อความรักจบลง
ก็คือจิตใจที่บอบช้ำ ไร้จุดหมาย จนไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นได้
แต่หากเราให้เวลา ศึกษา ใช้ความเข้าใจ เมื่อนั่นเราอาจพบความสุขที่แท้จริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น