หากว่าคุณคิดที่จะชอบ หรือ รักใครสักคนนึง คุณก็ควรเผื่อใจไว้บ้าง
ให้กับคำว่า ผิดหวัง หรือ เสียใจ แต่ก็นั่นแหละเมื่อมันชอบเข้าไปแล้วก็
มักที่จะทุ่มไปทั้งใจ ให้ทั้งความรู้สึก
แม้ผลตอบกลับจะไม่เป็นดังที่หวังไว้ หรือ แม้แค่ความรู้สึกดีๆสักนิด
ที่มันออกมาจากใจของคนที่เราชอบ บางทีมันก็เหมือนกับหลอกตัวเอง
แค่เค้ายิ้มมา แค่เค้าทำเหมือนเป็นห่วง หัวใจก็พองโต
เฝ้าดูเค้าอยู่ห่างๆ ไม่สบายหรือเปล่า อารมณ์เสียอยู่มั้ยนะ เข้าไปทำ
ให้ยิ้ม ให้หัวเราะ แต่ก็อีกแหละ ในเมื่อเค้าไม่ชอบ ทำยังไงให้เค้าก็ไม่
เคยใส่ใจ เพียงแค่เก็บเราไว้ ยามที่เค้าเหงาๆไม่มีใคร หยอกล้อเล่นโดย
ไม่แคร์ความรู้สึกของเรา อยากพูด อยากทำอะไรก็ทำ
บางครั้งรู้สึกเหนื่อย รู้สึกท้อกับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำ แต่วันนึงคุณอาจ
เหมือนผมก็ได้ คำพูดแรงๆออกมาปากของคนที่เราชอบที่สุด ความรู้สึก
ดีๆที่สั่งสมมา มันลดวูบลง พร้อมกับหัวใจที่พองโตค่อยๆเหี่ยวแห้งลงใน
ทันที ไม่ใช่ๆแค่ครั้งแรก แต่มันถูกจดจำมาหลายครั้ง จนถึงขีดที่จะทาน
ทนไหว มันอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออก คุณอยากที่จะทนอึดอัดต่อไป
หรือ จะให้มันหลุดลอยออกจากพันธนาการ ที่ตัวเองผูกมัดมันขึ้นมาเอง
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่ควรมอบมันให้แก่ผู้ที่จะรักษามันได้ มันจึง
จะดำรงอยู่ได้อย่าสวยงาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น